خسته ام...

             حرف ها بر سر دلم عقده كرده است

چند روزی است نگذاشته اند حرف بزنم

                              مي خواهم گوشه اي بنشينم و كمي تنها باشم،

           حرف بزنم، بنويسم، بگويم

                          انگشت هايم خميازه مي كشند

بايد بنويسم                  

               اين حرف ها را نمي شود تحمل كرد،

              بيشتر از اين در دل نگه داشت                         

ورم مي كند و رنجم مي دهد

مي روم...

كجا بروم؟                        

خسته ام

خسته از تمام صبحهایی که                     

انتظارم را نمی کشند.

از تمام کوچه هایی که                                 

            در طول تنهایی ام  دراز کشیده اند

و از خس خس لحظه هایی که                  

.....به آخر نمی رسند